Bonjour à tous! Dag allen!

Nog ruim een week en dan sta ik op Schiphol te popelen om mijn Air France Airbus te betreden. Nog ruim een week en ik zet, voor de zoveelste keer, voet op Parijse bodem om daar deze keer drie weken als quasi-inwoner te verblijven. Hoewel een periode van drie weken wellicht relatief kort is om een online reisdagboek bij te houden, heb ik besloten dit toch te doen onder het mom van 'dat is leuk voor later, als een herinnering'. Omdat ik uiteraard vermoed dat mijn tijd in Parijs er één wordt om nooit meer te willen vergeten.

Omdat ik herhaaldelijk de vraag heb gekregen wat ik nou eigenlijk precies ga doen, waarom, en waar ik ga 'wonen', zal ik jullie dat vertellen. Voor de geïnteresseerden: de Franse taal en cultuur hebben voor mij altijd een speciale plek gehad. Op de middelbare school al ondervond ik snel dat de Franse taal mij lag, en dat ik, hoe dan ook, ooit iets met deze taal wilde gaan doen.Altijd, tot op heden, heb ik mijn Frans proberen bij te spijkeren en bij te houden door middel van het luisteren en eindeloos herhalen van Franse liedjes en het kijken naar Franse kinderprogramma's op tv (daar praten ze tenminste nog redelijk langzaam!).Een studie Franse taal en cultuur werd het uiteindelijk niet, omwille van beperkte beroepsmogelijkheden en téveel literatuur. Echter, de wil om fatsoenlijk Frans te kunnen spreken is nooit vervlogen.

Sterker nog dan mijn liefde voor de Franse taal is mijn liefde voor de stad Parijs. Al sinds de eerste keer dat ik daar kwam, weet ik dat dát de plaats is waar ik hoor te zijn. Op het moment dat ik daar voet aan bodem zet, krijg ik een niet uit te leggen ik-ben-thuis gevoel. Heel bijzonder om te ervaren; wellicht in een vorig leven een klassieke Parissiene geweest. ;) Vorig jaar juni ben ik een week in mijn eentje naar deze prachtige, sfeervolle stad geweest, puur en alleen omdat ik er zó graag weer even wilde zijn. Om rond te dwalen langs de Seine, om me te vergapen aan alle mooie gebouwen en parken die Parijs rijk is. Het was mijn derde bezoek aan Parijs, en eveneens het bezoek dat mij deed realiseren dat ik hier ooit mijn bestaan zou willen vestigen. Tevens ontstond ook dáár het idee om Frans te gaan studeren in Parijs. En zodoende.Nu ik afgestudeerd ben is dít het moment om er nog even tussenuit te glippen. Drie maanden geleden nam ik contact op met Travel Active, de organisatie die deze belevenis mede mogelijk maakt, en toen is het balletje gaan rollen.

Volgende week zondag, 9 september, vertrek ik naar Parijs voor een drieweekse intensieve taalcursus. Frans, uiteraard. Deze cursus van 30 lesuren van 45 minuten (per week) volg ik op een vooraanstaande talenschool nabij Place Victor Hugo en de Arc de Triomphe in het centrum van de stad, tezamen met een (wisselend) groepje van ongeveer 12 andere studenten afkomstig van over de hele wereld. Met name Chinezen blijken goed vertegenwoordigd in zo'n klas. Elke dag zal ik tot vroeg in de middag les hebben, en in het weekend ben ik vrij. Genoeg tijd dus om de stad in te gaan. Ook de talenschool organiseert vaak leuke uitstapjes richting bijvoorbeeld Versailles. Ik zal mijn tijd daar hoe dan ook prima omkrijgen! Op zaterdag 29 september zal ik weer terugvliegen naar Nederland.

Tijdens deze drie weken zal ik verblijven in een gastgezin, alwaar ik een eigen kamer heb en met wie ik 's ochtends en 's avonds aan tafel schuif. Mijn gastgezin (met 6 kinderen (!!) tussen 8 en 20 jaar en een hond) woont in een buitenwijk van Parijs, in Boulogne, nabij Bois de Boulogne, het grootste park van de stad. Ik vermoed dan ook dat ik vele uurtjes, al studerend, in het gras zal doorbrengen. Mijn gastgezin heb ik gisteren een kaartje gestuurd om hen alvast te bedanken voor hun gastvrijheid, en om hen te laten weten hoe laat ik zondag verwacht bij hun te zijn. Ik ben erg benieuwd naar deze mensen, en hoewel ik het ook spannend vind om daar straks aan te bellen met mijn koffer, kijk ik er erg naar uit om hen te ontmoeten!

Ik realiseer me dat drie weken Frans leren bij lange na niet genoeg is om 'fatsoenlijk' Frans te kunnen spreken, maar daar gaat het mij ook niet om. Het gaat mij nu voornamelijk om de ervaring. Het wonen in Parijs, deel uitmaken van een Frans gezin. Het écht meekrijgen van een stukje van de cultuur.Het gedwongen worden om Frans te praten. En vooral het genieten van de stad. O, wat kijk ik er naar uit om weer in Parijs te zijn!

Voor nu laat ik het even hierbij. Voor degenen die het leuk vinden om te weten wat ik allemaal uitspook daar in Frankrijk, zal ik proberen om hier regelmatig een stukje te schrijven over mijn belevenissen. Ik weet dat ik continu WiFi verbinding zal hebben op school, maar hoe het internet binnen mijn gastgezin geregeld is zal ik zondag pas weten. In ieder geval, je vous tiendrai informé! (Ik houd jullie op de hoogte!)

Bisou, Kirsten